Observaties uit mijn natuurjournal van de laatste dagen van 2022 en de eerste van 2023.
De sfeer in een stil winterbos is heel bijzonder. Het is verzadigd is van diep vertrouwen en stille verwachting. Alsof de stilte me influistert dat het allemaal wel weer komt en dat het tempo nog even laag mag zijn.
Op het moment dat ik dit schrijf is het eind januari en begint de energie in de natuur te verschuiven door het langer worden van de dagen. Heb jij het al gemerkt? De vogels in ieder geval wel!
Het bleke, soms zelfs fletse licht op een januarimiddag heeft iets geruststellends.
Er hoeft nog niets.
Het jaar mag nog ongrijpbaar sluimeren.
Zoals de toestand tussen slapen en ontwaken.
Ik hoop ieder jaar dat het een echte winter wordt met sneeuw, krakende vorst, bleekblauwe winterluchten en statische haren. Maar er is nog een ander, misschien wel minder bekend winterfenomeen waar ik ieder jaar weer naar uit kijk.
Eigenlijk begint dat al in de herfst. Groepen zangvogels van verschillende soorten (bijv. koolmezen, pimpelmezen, staartmezen, zwartkopmezen, goudhaantjes en vinken) zoeken de bescherming van elkaar op en zoeken samen naar eten. Hoe deze groepen vogels de winter door komen, lijkt eigenlijk precies op het overwintergedrag van mensen: Samen eten continu praten en elkaar goed in de gaten houden!
Het leuke vind ik dat de vogels heel dichtbij je komen als je rustig blijft staan. Ze zijn heel goed te observeren en te tekenen zonder verrekijker. Hoor je allemaal hoge piepjes tijdens een wandeling in het bos, kijk dan even goed om je heen want wie weet ben jij wel in flock belandt!
Het leek me leuk om het weer een week lang te volgen in mijn natuurjournal. Het was toevallig een ontzettend regenachtige en winderige week met zachte temperaturen. Er was weinig zon te zien en de meest gebruikte kleur is overduidelijk grijs!
Naast weer observaties staan er ook geluidsobservaties in mijn natuurdagboek. Hierboven heb ik een geluidsdiagram getekend. Ik heb op een winderige en regenachtige dag tussen de sparren staan luisteren naar de geluiden om mij heen. Ik vind het altijd weer bijzonder om te merken hoeveel meer je hoort als je er even de tijd voor neemt en je aandacht erop richt. Hoe langer je luistert hoe meer geluiden je hoort en hoe meer verschillen je gaat horen. De wind heeft meerdere geluiden zoals een zacht constant ruisen in de toppen van de bomen maar dan ineens is er ook een windvlaag die harder en korter klinkt maar ook lager en uit een andere richting komt.
Ik heb mezelf voorgenomen om dit jaar iedere maand trug te komen op deze plek en een geluidsdiagram te maken. Ik ben nu al benieuwd hoe de geluiden van februari zullen klinken!
Reactie plaatsen
Reacties