In de loop van de derde week was het erg onstuimig en stormachtig weer. Ik was bang dat een groot deel van de bladeren er in een keer uitgewaaid zouden zijn. Gelukkig bleek dat heel erg mee te vallen. Alleen in de kruin was een stuk kaler dan de week ervoor. De gele kleuren beginnen in deze week de de overhand te nemen.
Aan het einde van de vierde week bracht ik aan het einde van de middag een schilderbezoekje aan de open plek waar mijn boom staat. De andere weken was ik er steeds rond het middag uur. Het licht en de sfeer van de plek waren totaal anders, het is leuk om deze verschillen te registreren. En natuurlijk is geen moment hetzelfde, een bewolkte dag heeft een heel ander effect op de kleuren van de bladeren dan en dag met stralende zon. En juist al deze effecten maken het buiten schilderen zo ontzettend interessant.
Voordat ik begin met schilderen probeer ik me heel bewust te zijn van mijn omgeving door tijd te nemen om lekker te gaan zitten met een warme beker thee. Ik probeer de plek in me op te nemen door te luisteren naar vogels in de buurt of de wind die de bladeren laat ritselen, door te kijken naar veranderingen in kleuren en vormen maar ook licht en schaduw. Ook neem ik de tijd om de sfeer van de plek in me op te nemen.
Veel van de informatie is heel waardevol bij het schilderen maar daarnaast zorgt het ook voor een moment van vertraging en verstilling.
Daarnaast heb ik andere herfstbomen zien verkleuren via de tekeningen van deelnemers aan mijn herfstbomenchallenge. Het is ontzettend leuk om te zien hoe iedereen op zijn eigen manier met zijn eigen boom aan de slag is gegaan en om de kleurverandering via een tekening door de ogen van iemand anders te zien. Dat is dubbel genieten van de warme kleuren!
Maar zoals je kunt zien is het aquarelpapier is vol en mijn boom inmiddels kaal... nog even en de winter staat voor de deur!
Reactie plaatsen
Reacties