September zon
Het licht is zacht en de warmte als fluweel
September heeft iets bitterzoets
Er zit afscheid in de warme kleuren
In de distelpluizen die waaien met de wind
En de kruisspin als een koningin midden in haar web.
September is ook de maand van de oogst en de rijkdom daarvan. Gisteren was ik hazelnoten aan het zoeken. Ze liggen op de grond tussen de afgevallen bladeren. Ze hebben een schutkleur en je ziet ze makkelijk over het hoofd.
Terwijl ik aan het zoeken ben merk ik ineens op dat ik te snel wil, waardoor ik al die lekkere noten over het hoofd zie. Waarvan ik straks lekkere koekjes wil bakken. In plaats van meer noten vind ik veel minder. Ik ontdek dat voor het zoeken naar hazelnoten een grote vertraging nodig is, sterker nog: stilstaan en zitten helpt, ineens raap ik handen vol met noten ik zie ze overal liggen.
En als ik me dan zelfs omdraai en langzaam terug loop zie ik ineens noten die vanaf de andere kant onzichtbaar en verstopt waren. Want als je iets vanaf een andere bekijkt ziet alles er weer anders uit!
Wat heb ik veel gevonden door te vertragen, stil te staan en ja, zelfs door om te draaien en terug te gaan!
Ik realiseerde me dat dit heel symbolisch is voor het leven dat we leiden. We denken vaak dat sneller beter is en jagen onszelf vaak bewust en onbewust op.
Maar zien we daardoor de grootste rijkdom, inzichten, schoonheid en oogst over het hoofd?
Reactie plaatsen
Reacties