"Het bos geeft bescherming tegen de regen en de gure wind. Daniël en ik dwalen van het pad af. Hij vind het veel spannender om op avontuur te gaan dwars door het bos, via een wild pad, over een omgevallen boom of een sloot. En ik houd van struinen. Ik kom altijd wel iets interessants tegen. Vandaag is dat de bosgrond die helemaal vol staat met vossenbessen. Samen met het okergele pijpenstrootje en de groenblijvende kraaiheide, geven ze kleur aan het verstilde bos. Dan wordt ik opgeschrikt door een houtsnip die vlak voor mijn voeten opvliegt!”
Terwijl ik deze blog schrijf is het de eerste dag van de winter en de kortste dag van het jaar. Maar zoals ik in mijn vorige blog ook al schreef, zijn er ook op de meest regenachtige dagen nog genoeg natuurlijke verrassingen! Zoals de vossenbessen met hun groenblijvende bladeren en felrode bessen. Ik had wat takjes meegenomen om na te tekenen en de bessen te proeven. Ik probeer de bessen samen met de kinderen, maar die spugen ze direct weer uit. De bessen hebben een behoorlijk zure smaak, best lekker vind ik, maar de nasmaak is nogal wrang. Toch kun je van deze bessen lekkere jam en compote maken, ik heb daar nog geen ervaring mee, maar ik ga het zeker uitproberen.
Het bewolkte weer van de afgelopen weken inspireert mij enorm en dan vooral het thema grijs: de grijze kleur, het grijze weer, grijze landschappen en een grijze gemoedstoestand. En ook het korte moment op een loodgrijze dag waarop toch heel even de zon door komt. Dit inspireerde mij tot het maken van het onderstaande gedicht en een potloodtekening
--Omdat er maar een enkele zonnestraal voor nodig is voor een gouden randje!--
Maar soms zijn er dagen dat zelfs die kleuren wegvallen in de grijze deken van de dichte mist. In de mist lijkt al het vertrouwde ineens anders, De wereld is klein, stil, grijs en je kunt gedesoriënteerd raken. Je kunt nauwelijks vormen zien en de enige kleur is grijs. In vele gradaties.
Wist je dat grijs bestaat uit de primaire kleuren geel, magenta en blauw? In het grijs zitten deze felle kleuren verstopt! Je kunt ze alleen even niet onderscheiden van elkaar. Je kunt ze niet als losse kleuren waarnemen.
Op de onderstaande afbeelding kun je zien hoe ik grijs heb gemengd met de primaire kleuren , is dat niet geweldig om te zien!
Grijs heeft een negatief imago in onze cultuur. Grijs wordt geassocieerd met saai, Onopvallend, slecht weer en ouderdom (ouderdom heeft helaas geen positieve associatie meer). Toch denk ik dat er veel kracht schuilt in grijs. Het heeft de kracht van rust en van sereniteit. In het grijs, in de kleine wereld zonder prikkels, kan je op adem komen en tot jezelf komen. Soms moet je wachten tot de mist is opgetrokken of tot de zon weer doorbreekt. Het is een heilzame pauze.
Maar kunnen we nog wel wachten, in een wereld waarin je oneindig verder kunt scrollen en alles kunt weg swipen? Kunnen we de kleuren die aan ons voorbij schieten nog wel echt waarnemen en tot ons laten doordingen? Of zijn we erdoor verdooft?
Ik nodig je uit om eens op een andere manier naar grijs te kijken en je erdoor te laten omhullen als een deken!
Reactie plaatsen
Reacties