De sterren verschijnen
eerst een voor een
Dan fonkelen er duizenden en telt ze geen
en telt ze geen
Dit is een kampvuur liedje uit mijn basisschooltijd. We zongen dit tijdens schoolkampen als we bij het kampvuur zaten en de eerste sterren verschenen. Ik vond het altijd een magisch moment: met z'n alleen een canon zingen bij het vuur, onder de blote hemel!
Ik vind het nog steeds prachtig om naar de sterren te kijken, en lange winternachten hebben daarbij zo hun voordeel. Er is genoeg tijd om sterren te kijken. En zeker omdat ik een ochtendmens ben heeft het voor mij als voordeel dat ik niet extra lang moet opblijven om van een sterrennacht te kunnen genieten. Ik kan zelfs samen met mijn kinderen sterren kijken en ze op een pedagogisch verantwoord tijdstip instoppen en voorlezen. Hoe mooi is dat?
Reactie plaatsen
Reacties