Afgelopen week was het eerst grijs en regenachtig, van die dagen waarop het niet echt licht lijkt te worden. Bij de waddenzee was alles grijs en de grenzen tussen lucht, water en wad vervloeien. Het heeft een eigen verstilde en abstracte schoonheid.
Ondank de grijsheid en de regen zag ik de eerste wintervlinders van dit jaar: in de stromende regen vlogen ze in het licht van de koplampen van mijn auto en later zit er een kleine wintervlinder op het raam bij de schaakclub van mijn zoon.
Terugkijkende in mijn natuurdagboek van vorig jaar, zie ik dat het moment waarop we de eerste wintervlinders zien maar een paar dagen scheelt ten opzicht van dit jaar. Het leuke van het bijhouden van een natuurdagboek is, dat je terug kunt kijken en dingen kunt vergelijken.
Ook komen bij het bekijken van die oude pagina's de herinneringen aan het moment levendig terug. Vorig jaar hebben we wintervlinders gevangen met een lichtval. Een lichtval is een emmer waarmeemet daarin kleine led lampjes, de vlinders komen af op het licht en gaan in de emmer. Daar kunnen ze niet meer uit en de volgende ochtend kan je ze bekijken. Vorig jaar was dat een magisch moment.
Niet alleen de nachtvlinderval zat vol met wintervlinders, maak ook de struiken eromheen. De natuur is altijd rijker en complexer en dan ik mij kan voorstellen. Van de wintervlinders wist ik tot een paar jaar geleden niet dat ze bestonden. Vlinders hoorden voor mij bij het zomerseizoen. Dat bij deze soorten de vrouwtjes helemaal geen vleugels hebben verbaasde me nog meer, ze wachten op een boomstam tot ze bevlogen worden door een leuk mannetje!
Aanvulling 25-11-2022
Ik volg de online lessen van nature talks van soortennl.https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=29773
Dit is een serie online lessen over Nederlandse dieren en planten. Vandaag ging het over vlinders. Tot mijn grote vreugde werden ook de wintervlinders besproken door Kars Veling van de vlinderstichting. Daardoor ben ik meer te weten gekomen over de vrouwtjes van de wintervlinder.
Het vrouwtje zit in de strooisel laag onder de bomen en klimt omhoog de boom in. De mannetjes vliegen naar een boomstam (de kleine wintervlinder soms met veel tegelijk) en gaat daar zitten wachten tot er een vrouwtje langs loopt. Ze paren en daarna loopt het vrouwtje verder naar boven langs de stam, ze legt eitjes en daarna sterft ze. Ik heb hierboven het vrouwtje van de wintervlinder dus veel te passief neergezet!
De verschillende soorten in mijn natuurdagboek: De grote wintervlinder, de kleine wintervlinder, de najaarsspanner en de kromzitter.
De wintervlinders van 2021 massaal in en op de val.
Een andere bijzondere levensvorm is de rupsendoder. Ik zag paddenstoel het afgelopen weekend fel oranje afsteken tussen het groene mos, in het oude bos bij Wijnjewoude.
De schimmel parasiteert op de pop van een vlinder, langpootmug of kever. Rupsen eten waarschijnlijk van blaadjes die met schimmelsporen zijn geïnfecteerd. Als de rups zich onder de grond verpopt , groeit de schimmel in en om de pop. De pop gaat dood en de paddenstoel groeit eruit om vervolgens nieuwe sporen te verspreiden. De obscure levenscyclus van de rupsendoder start daarbij opnieuw.
Vlak voor het weekend daalt de temperatuur ineens hard, we krijgen een paar mooie heldere dagen.
Ik vind winterlandschappen geweldig mooi. Ik wil ze graag vastleggen en het liefst direct ter plaatse. Een foto maken kan natuurlijk ook, maar de kleuren op de foto zijn altijd net weer anders dan hoe ik het buiten zie. En dat is juist wat ik graag vast wil leggen.
Met mijn dikke ski handschoen aan ga ik aan het werk. En terwijl ik bezig ben met de tweede laag verf zie ik de ijskristallen ontstaan in mijn verf en op mijn pagina.
Fantastisch.
Ik besef me ineens weer hoe ik verbonden ben met mijn omgeving en met het landschap op mij heen. Ik sta er niet los van maar het heeft effect op mij.
En dat kan je terugzien in mijn schets. Met mijn dikke ski handschoen ben ik door de schets heen geveegd zonder dat ik het in de gaten had. Ook heb ik niet de controle over mijn kwast die ik normaal gesproken heb en moet ik mijn schets eenvoudig en kort houden omdat ik anders teveel afkoel. Ten slotte zijn er nog de ijskristallen in mijn palet en in mijn schets die ontstaan terwijl ik bezig ben. Ze doen hun eigen ding.
De omstandigheden en de omgeving tekenen dus mijn schets , wat een mooie gewaarwording.
Wij zijn als mensen onlosmakelijk verbonden met onze omgeving, alles wat in de natuur gebeurt heeft uiteindelijk ook effect ons.
Ik ben zo enthousiast over de wintervlinders en ik vind het een mooi en nog onbekend winter/najaar verschijnsel. Daarom is de wintervlinder onderdeel is geworden van 1 van mijn nieuwe kaarten in de winterkaarten serie.
Ben je benieuwd geworden naar mijn andere (winter)kaarten, neem dan eens een kijkje in mijn webshop
Reactie plaatsen
Reacties